بازرگانی واقف نماینده انحصاری روتوساند انگلیس - سیـم گیتـار، باس و ...

“هر زمان نوازندگان به دنبال صدا یا ایده‌ی ویژه‌ای بودند به ملاقات من در کارخانه می‌آمدند. جیمی هندریکس از صدایی که از سیم‌های گیتارش میگرفت راضی نبود، از این رو من برای او ست سیمی ساختم که به ذانقه‌ی او مناسب می‌آمد.”
- بخشی از صحبت‌های سال 1992 جیمز هاو، موسس و مدیر روتوساند

گفتگوی لارس مولن با مدیر روتوساند جیسون هاو در مورد روزهای آغازین کمپانی

پدرم جیمز هاو پیشگام تمام ماجرا از سال 1958 بود و من اسنادی دارم که نشان می‌دهد او از سال 1953 به دنبال ساخت سیم بوده است. او قطعا مواد این کار را میخریده است و با توجه به مجموعه‌ی سنتورهای اتریشی که برای نوازندگی استفاده می‌کرد ولی به سیم‌های آن دسترسی نداشت، و با پیش‌زمینه‌اش از مهندسی، تصمیم گرفته بود تا خود به ساخت سیم‌ها بپردازد. او دستگاه خودش را طراحی کرد و به همین سادگی شروع به کار نمود.

او در ابتدا نام کمپانی را تاپ استرینگز گذاشت، ولی موفق نشد تا این نام را به ثبت برساند، از این رو نام روتوپ (Rotop) از ریشه‌ی کلمه‌ی لاتین روتو (roto) به معنای گِرد (round) را برگزید که در سال 1965 در نام فعلی کمپانی یعنی روتوساند هم به‌کار رفت. و البته این نام به‌خوبی با محصول برتر کمپانی که امروزه بسیار هم مشهور شده است یعنی سیم باس راند ووند (round wound bass strings) گره خورده است. نوازندگان باس عاشق صدای سیم جدید راند ووند شدند که با شفافیت بیشتر راهش را در ترکیب صداها باز می‌کند. در مقایسه سیم‌های فلت ووند رایج در آن دوره صدایی گرفته داشتند. و تنها محل برای خرید این سیم‌های جدید مراجعه به جیمز هاو در روتوساند بود.

جیسون با افتخار در مورد آرشیو دیوار افتخارات روتوساند برای من سخن می‌گوید در حالی که به عکس‌های مشهوری که دیوارهای دفترش را آراسته‌اند اشاره می‌کند. “یکی از اتفاقات خاطره‌انگیز من زمانی بود که جان انتویسل برای گرفتن عکس آمد. دقیقا یک ماه پیش از فوتش بود. من برای او تمام این نوشیدنی‌های الکی را آماده کرده بودم و تنها چیزی که او در کل روز نوشید چای بود. خدا رحمتش کند مرد نازنینی بود و فقدانش باعث تاسف است.”

“در واقع این جان بود که در دهه‌ی شصت ست سیم باسی با صدای بلند‌تر و قوی‌تر از ما خواست و پس از آن در حدود سال 1963 استفاده از سیم راند ووند را شروع کرد. نظر او این بود که درست است من نوازنده‌ی باس گروه (The Who) هستم ولی اکنون می‌توانم با گیتاریست رقابت کنم، و همان‌طور که ما اکنون می‌دانیم تمام این‌ها بخشی از تاریخ و گواه این است که این محصول در زمان خود کاملا منحصر بفرد بود و هیچ‌یک از کمپانی‌های دیگر توان ساخت سیم باس راند ووند را نداشتند.”

همینطور که به سمت طبقه پایین حرکت می‌کنیم، دیوارها بار دیگر از تصاویر نوازندگان مشهوری که طرفدار سیم‌های روتوساند هستند پوشیده شده است. وارد منطقه‌ای میشویم که جیسون آن را کاملا مانند خانه‌ی خود حس می‌کند، طبقه کارگاه. او در حالی که به وضوح به فرزندان پر سر و صدایش می‌بالد توضیح می‌دهد، “این ماشین‌های سیم‌پیچی آخرین تکنولوژی روز به حساب می‌آیند ولی تنها نسخه‌ی مدرن به‌روز رسانی شده‌ی طراحی‌های اصلی پدرم هستند. من تلاش کرده‌ام تمام جنبه‌های با اهمیت خصوصیات و مشخصات سیم‌هایی را که با دست ساخته می‌شدند حفظ و نگهداری کنم. ما اندازه‌ی مغزی و پوشش دور سیم را در پروسه‌ی ساخت حفظ کرده‌ایم به گونه‌ای که سیم‌ها دقیقا مانند گذشته صدا می‌دهند ولی هم اکنون با کنترل شدید، کیفیت و ثبات بسیار بالاتری را در تمام پارامترها داریم. با وجود همه این‌ها، ما هنوز هم سیم‌های باس فلت ووند را با دست تولید می‌کنیم و این محصول هنوز حوزه‌ای از تولید دستی است و برای مدتی نیز این‌گونه باقی خواهد ماند. بنا بر این ما حقیقتا ترکیبی از تکنولوژی جدید و مهارت‌های سنتی قدیمی هستیم.”